Glenn Theodore Seaborg (İsveçli: Glenn Teodor Sjöberg) (19 Nisan'da, 1912 — 25 Şubat'ta, 1999), "Transuranium öğelerinin kimyasında keşifler" için kimyada 1951 Nobel ödülünü kazandı, [1] keşfe katkıda bulundu, ve on öğenin izolasyonu, actinoids düşüncesini geliştirdi, ve öğelerin periyodik tablosunun güncel düzenlemesine götüren actinoids dizisini teklif etmesi için ilkti. O, bir eğitmen olarak onun kariyerinden en çok harcadı, ve California üniversitesinde araştırma bilim adamı, onun, onun tarihinde ikinci şansölye olduğu ve bir üniversite profesörü olarak hizmet ettiği Berkeley. [2] Seaborg, nükleer politikada Truman'dan Clinton'a on başkana tavsiye etti, ve Birleşik Devletler'in kürsü başkanı onun, ticari nükleer enerji için ittiği 1961'den 1971'e atomik enerji komisyonuydu, ve nükleer bilimin huzurlu uygulamaları. Onun kariyeri boyunca, Seaborg, çalıştı, kollar, kontrol ettiği için. O, Franck raporuna signatordu, ve sınırlı deneme yasağı antlaşması, nükleer-çoğalma olmayan antlaşmasının başarısına katkıda bulundu, ve etraflı deneme yasağı antlaşması. [3] Seaborg, bilim eğitimi için iyi bilinen bir savunucu ve saf araştırma için federal finanse etmeydi. O, "Risk altında bir ulus" eğitimde mükemmellikte Başkan Reagan'ın ulusal komisyonunun bir üyesinin olduğu gibi rapora anahtar bir katkıda bulunandı, ve akademik bilimde Seaborg raporunun başlıca yazarının, Eisenhower idaresinin kapatan günlerinde çıkardığıydı.